Fortuna

Fortuna

Bo jestem pięknym stworzeniem

WYGLĄD

Wróżka ma długie, kręcone blond włosy zazwyczaj zaplecione w dwa końskie ogony a tuż koło nich z głowy dziewczyny wyrastają długie czarne czułki niczym u motyla. Skóra Fortuny ma zdrowy lekko opalony odcień a jej oczy o kocim kształcie maja kolor srebrno niebieski. Na twarzy o delikatnych rysach można zauważyć mały nosek oraz ładne średniej wielkości usta. Jej sylwetka ma kształt klepsydry a z jej pleców wyrastają duże motyle skrzydła które na obrzeżach mają kolor błękitny, po środku mają kolor żółty a tuż przy ciele mają pomarańczowy kolor. Zazwyczaj ubiera się w jasne zwiewne sukienki z krótkim przodem oraz długim tyłem choć chodzi też czasem w spodniach oraz koszulkach.

CHARAKTER

Zazwyczaj jest przyjaźnie nastawiona do innych i naprawdę kocha się bawić. Choć dosyć trudno wyprowadzić ją z równowagi kiedy już to się stanie może się skończyć dosyć nieprzyjemnie dla niej lub dla kogoś kto ją wkurzył. Ciągle wędruje po terenach swojego domu za motylami które kocha że względu na ich piękno oraz gracje. Nie obchodzi ją los innych chyba że coś ma wpływ też na nią. Traktuje innych z przymrużeniem oka oraz lubi bawić się kosztem mieszkańców innych domów. Nienawidzi i jednocześnie boi się pająków w których pajęczyny zaplątują się motyle, oraz kiedy ktoś prosto w twarz ją obraża.

HISTORIA

Urodziła się o wschodzie słońca dziesiątego czerwca gdzieś w jakiejś małej wiosce pośród traw na terenie domu lata. Pierwsze dwadzieścia lat życia minęło jej spokojnie na uczeniu się czytania, pisania i liczenia. Po ukończeniu tego wieku uczyła się magi luster którą to w sobie odkryła. Matka na szczęście też nią wladala więc poświęciła parę lat na naukę córki. Ojciec zabierał Fortunę często na spacery niedaleko wioski. Zazwyczaj podczas tych całych spacerów jak to nazywał gdy w pobliżu była matka, uczył ją jak polować, skradanie oraz tropienie zwierzyny czy też jej atakowanie tłumaczył dokładnie by zaraz pokazać jej jak co zrobić. Z atakowaniem czegokolwiek musiał się przez jakiś czas powstrzymywać jednak i na to przyszedł czas. Wraz z tymi naukami dziewczyna musiała nauczyć się walczyć żeby nie zawieść rodzica. Kiedy osiągnęła wiek pięćdziesięciu lat mogła w końcu poświęcić trochę czasu motylom które były jej domeną zachwycona ich powabem oraz pięknem postanowiła sobie że będzie ich pilnować. Jej wygląd uświadomił jej że to one są jej domeną. Była tym zachwycona jednak postanowiła nauczyć się jeszcze czegoś nowego. Kochała patrzyć na lecące motyle oraz śpiew ptaków który budził ją co ranka. Kiedy do wioski zawitali bardzi oraz tancerki poprosiła ich o naukę. Wędrowała razem z nimi jako pomocnica po drodze ćwicząc swoje ciało by móc w końcu przejść do nauki tańca co szło jej łatwiej niż rozciąganie swojego ciała. Po ukończeniu nauki tańca zajęła się śpiewem. Mając dziewięćdziesiąt lat w końcu ukończyła to co sobie rozplanowała. Wiedziała wszystko co mogło jej się przydać do życia. Przez jakiś czas jeszcze podróżowała z nimi jednak tym razem jako śpiewaczka. Podczas swoich występów używała magi dodając do otoczenia parę efektów które spodobałyby sie widowni dzięki czemu nie przymierali głodem. Po roku postanowiła w końcu zająć się motylami. Czuła iż one same radzą sobie dobrze jednak te piękne stworzenia nadal jej przecież potrzebowały. Aż do teraz opiekowała się małymi gąsienicami pilnując by te jadły odpowiednio dużo oraz by nie zostały przypadkiem zjedzone przez jakieś ptaszystka. By coś jeść co nie było roślinami sama polowała na różne małe zwierzęta. Nie raz zdarzyło jej się ogarniać od uwięzionego w pajeczynie motyla głodnego pająka a zaraz potem go uwolnić by po jakimś czasie go uspokoić. Spotykała różne zwierzęta i niektóre dzięki temu iż były roślinożerne udawało jej się oswoić.

Życie to walka

Mechanika