Okolice Sceny

Ten dzień dla Mzii był póki co wyjątkowo udany. Wstała prawym korzeniem z odpoczynku, który co prawda nie był jej potrzebny, ale w nocy wolała nie podróżować samotnie, wiedząc, że mogło to skończyć się źle, zwłaszcza, że nie posiadała siły fizycznej, a jej umiejętności perswazji nie były na tak zadowalającym poziomie, jakim by chciała. Mimo to pozostawała dobrze nastawiona do wszystkich napotkanych istot. One nie zawsze reagowały aż tak przychylnie, jednak większość, jak to na Scenie Lata, miało lekkie podejście i chętnie ją zagadywało oraz nawet zachęcało do tańca w rytm muzyki, której ona nie słyszała. Cóż za dziwne stworzenia...
- Przepiękny dziś dzień - powiedziała do siebie, gdy kolejna osoba odeszła po krótkiej rozmowie z małym florkiem. Czuła się szczęśliwa, pierwszy raz od bardzo dawna...
Szczęście jest takie ulotne, powinno się je chwytać całymi listkami.
Pojawiło jej się w główce, z czym musiała się zgodzić i to miała w zamiarze dzisiaj zrobić! Nic nie mogło jej popsuć tego humoru, nawet Kwiatuszek dziś się nie pojawiał, co było przyjemną odmianą.

Mzia miała dziś naprawdę świetny humor, toteż nikogo nie mogła dziwić, że z wielką chęcią podeszła do starszego zwierzołaka, chcąc mu w czymś pomóc, bo wyglądał na takiego, jakby coś lub kogoś zgubił.
- Witam, czy mogę Ci w czymś pomóc? - zagaiła łagodnie i miło, upewniając się, że ten ją usłyszy. Nie wiedziała czy przypadkiem staruszek nie ma też problemów ze słuchem, jej babunia trzymała się nad wyraz dobrze do czasu śmierci, za to jej dziadek ledwo się poruszał i miał problemy praktycznie ze wszystkim. Mzię zawsze ciekawiło jak to możliwe, lecz babunia nigdy nie powiedziała jej swojego sekretu. Choć większość wiedziała, że władała ona magią Życia i Roślin, toteż niczym dziwnym by nie było, gdyby używała ich do poprawiania ich stanu. Sama myśl o babci przypomniała jej okropną tragedię, której Kwiatuszek dopuścił się po raz pierwszy od jego pojawienia.
Przynajmniej myślała, że to Kwiatuszek, ona nigdy w życiu nie byłaby przecież do tego zdolna!
Chyba jednak za bardzo poleciała w chmury i zaczęła znów myśleć o swojej rodzinie, wszystko to trwało tylko chwilkę, więc nie sądziła, że mogłaby przeoczyć odpowiedź... przynajmniej taką miała nadzieję, bo nie chciała wyjść na niegrzeczną skoro już podeszła i zadała pytanie.